Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

Μία από τις ερωτήσεις της συνέντευξης, ήταν η πιο κάτω. Ολόκληρη η συνέντευξη στο σύνδεσμο που αναρτώ στο τέλος

Πώς εσείς ορίζεται τη διαφορετικότητα, το διαφορετικό παιδί;


Έχω αλλάξει “εκατό” απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα στην πορεία της ζωής μου. Τώρα είμαι σε μία φάση που δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι υπάρχει διαφορετικό. Θεωρώ πως στην εποχή που ζούμε  το να πρέπει να δίνουμε αγώνες για την αποδοχή της διαφορετικότητας, είναι πλέον γελείο. Δεν δέχομαι για το δικαίωμα που έχουν οι πάντες να δίνω αγώνα. Γιατί να δίνει αγώνα ένας ανθρωπος που γεννήθηκε τυφλός; Και να πρέπει να δίνει αγώνα για να του δίνεις τις διευκολύνσεις που πρέπει να έχει επειδή είναι τυφλός; Δεν μπορώ να το καταλάβω και όσο περνούν τα χρόνια εκνευρίζομαι πολύ με αυτή την κατάσταση, του να βλέπω ότι πρέπει να εξηγήσω στον άλλον, να δεχτεί τον άλλο που ειναι το ίδιο στην ουσία σαν αυτόν, επειδή είναι άνθρωπος. Επειδή δεν βλέπει; Επειδή έχει αυτισμό; Επειδή είχε ένα ατύχημα και πρέπει να χρησιμοποιεί το καροτσάκι για τις μετακινήσεις του; Δεν καταλαβαίνω γιατί πλέον πρέπει να γίνεται όλη αυτή η φασαρία. Θα πρεπε λοιπόν, εμείς οι δάσκαλοι, να το πάρουμε πολύ σοβαρά αυτό το θέμα, γιατί τη δουλειά θα την κάνουμε εμείς και δεν θα την κάνει κανένας άλλος. Ούτε η κοινωνία μπορεί να την κάνει, ούτε η πολιτεία μπορεί να την κάνει, είναι αδύναμοι. Είναι αδύναμοι στο να κάνουν πράγματα. Υπάρχει μία στασιμότητα. Θεωρώ ότι εμεις οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ξεκινήσουμε μέσα στην τάξη μία διαδασκαλία στα παιδιά, του να κατανοήσουν τον ίδιο τους τον εαυτο, ξεκινώντας από την αυτογνωσία. Σιγά σιγά θα καταλάβουν πως είμαι αυτός που είμαι, και ο άλλος είναι αυτός που είναι και ο άλλος είναι αυτός που είναι, και κανένας δεν είναι όμοιος με τον άλλον. Όταν λοιπόν καταλάβουν ότι εγώ είμαι αυτός που είμαι και κοίταξε με δεν είμαι όμοιος με αυτόν, εντάξει έχω ίδιο αυτό, αλλά δεν έχω ίδιο εκείνο, όταν λοιπόν υπάρξει μία πορεία, θα φτάσουν στο σημείο τα παιδιά να κατανοησουν ότι η κοινωνία έχει φτιαχτεί για όλους. Δεν τίθεται θέμα διαφορετικότητας, για μένα και αποδοχής της διαφορετικότητας. Από τη στιγμή που είμαστε όλοι εδώ σε αυτόν τον πλανήτη, πρέπει, οφείλουμε να προχωράμε και να συμπορευόμαστε με τον άλλο, οποιοσδήποτε είναι ο άλλος που θεωρούμε ότι είναι διαφορετικός από εμάς. Αφού και εμείς είμαστε διαφορετικοί. Πώς θα γίνει;


Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ:

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ...ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Αυτές τις ημέρες το Τέρας μου έχει την τιμητική του. Βρίσκεται στην Κύπρο και μια σειρά εκδηλώσεων βρίσκεται σε εξέλιξη.  Κάποιες από αυτές σε μια καινούρια μορφή.
 Η αρχή όμως της εδώ παραμονής μου, με έφερε κοντά σε ένα πρόσωπο που γνώριζα για πρώτη φορά και που, ελπίζουμε να καταφέρει σύντομα να δώσει μία νέα ώθηση για το βιβλίο.

Κάπου στο τέλος, μια ημερίδα που έχουμε στήσει με την ψυχολόγο, συνεργάτιδα μου Ελένη Λούβρου, με θέμα "Αυτισμός και σχολέιο"
Το πρόγραμμα όπως έτρεξε και τρέχει:

2/11 Πανεπιστήμιο Κύπρου
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΡΑΣ, ΣΟΥ ΛΕΩ!» Όταν ένα βιβλίο γίνεται η αφορμή για γνώσηκαι αποδοχή της διαφορετικότητας μέσα και έξω από την τάξη.

4/11 Στ' Δημ. Πάφου Παρουσίαση του βιβλίου σε παιδιά δημοτικού

5/11 Πανεπιστήμιο Κύπρου
Δεν είμαι τέρας, σου λέω!"Από το βιβλίο στο σχεδιασμό δραστηριότητων με θέμα την αποδοχή της διαφορετικότητας.
Στα πλαίσια του μαθήματος της ειδίκευσης για την Ενιαία Εκπαίδευση

14/11 Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο 9.00-15.00

Συμμετοχή στην ημερίδα "Αυτισμός και σχολείο" υπό την αιγίδα του υπ. Παιδείας. Διοργανωτής Σύνδεσμος για Άτομα με Αυτισμό Κύπρου