"Years later i diagnosed myself as having a very mild (i think) form of Asperger's syndrome...." Στο βιβλίο του "How music works" ο Ντέιβιντ Μπερν αναφέρει πως αυτοδιαγνώστηκε με το σύνδρομο Άσπεργκερ. Αν και δεν είμαι το πλέον κατάλληλο άτομο που θα δώσει πληροφορίες για τον Ντέιβιντ Μπερν, είναι γνωστό σε πολλούς πόσο σπουδαίος και ξεχωριστός καλλιτέχνης είναι. Και αν σε αρκετούς από εμάς είναι γνωστός ώς μουσικός, έχει ασχοληθεί με επιτυχία και με άλλα είδη τέχνης.
Συνεχίζει στο βιβλίο του σε μτφ: "Κάνοντας τον καραγκιόζη μπροστά στο κοινό μου ήταν κάτι για μένα πολύ εκφραστικό και αμέσως μετά να επιστρέφω στο όστρακο μου ήταν κάτι για μένα απόλυτα φυσιολογικό. Ίσως φυσιολογικό να είναι μια λανθασμένη λέξη, αλλά στην περίπτωση αυτή μάλλον ταιριάζει".
Διαβάζοντας αυτά τα λόγια, αναρωτήθηκα για ακόμα μία φορα πόσοι και πόσοι δημιουργοί που μας εντυπωσιάζουν με την ευφυία, τη δημιουργικότητα και την ιδιορρυθμία τους μπορεί να έχουν σύνδρομο Άσπεργκερ.
