Είναι στα αλήθεια μεγάλη η χαρά που παίρνει ένας δημιουργός όταν βλέπει πως η δουλειά του γίνεται τόσο καλοδεχούμενη από ανθρώπους που ασχολιούνται χρόνια με το παιδικό βιβλίο. Και εκτός από χαρά ήταν και έκπληξη που μετά από τόσο καιρό από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου, αυτό συζητιέται ακόμη. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω, εκτός από ένα μεγάλο ευχαριστώ και στη Μαρία Πυλιώτου και στην Ελένη Σβορώνου και στην Ιωάννα Μπουλντούμη
Μαρία Πυλιώτου, Αλήθεια, 11/10/12Ο πρόλογος του βιβλίου με έκανε να χαμογελάσω: «Όλα ξεκίνησαν από την αρχή. Δε γίνεται κι αλλιώς. Όποιος ξέρει μια ιστορία που ξεκινάει πέντε σελίδες μετά την αρχή, ας με πάρει τηλέφωνο». Η συνέχεια, με έκανε να γελάσω αλλά και να συγκινηθώ. Με έναν τρόπο πολύ «αξιοπρεπή» κι όχι απροκάλυπτο αφού πρόκειται για μια πολύ τρυφερή ιστορία για την αποδοχή του διαφορετικού που βρίσκεται γύρω μας ή και δίπλα μας.
Ιωάννα Μπουλντούμη, kosvoice.gr, 6/10/12Πάνω από όλα όμως το βιβλίο είναι μια πολύ καλογραμμένη ιστορία, με χιούμορ, με ειλικρίνεια συναισθημάτων, με περιπέτεια και ρυθμό.[...]. Χωρίς να διδάσκει μεθόδους ή ηθική, οδηγεί τον αναγνώστη σε μια περιπέτεια συναισθημάτων και αυτογνωσίας. Γιατί μέσα από τον διαφορετικό κατανοούμε τον εαυτό μας. Οι Αγάπιοι του κόσμου είναι εμείς, απογυμνωμένοι από τις κοινωνικές δεξιότητες. Εμείς είμαστε ευγενικοί αλλά κατά βάθος θα θέλαμε πολύ να γίνουμε λίγο Αγάπιοι και να τα κάνουμε λίμπα σε ένα πάρτι ή σε ένα ταχυφαγείο.
Ελένη Σβορώνου, Diavasame.gr, 20/9/12
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Η
συγγραφέας κατορθώνει, με το βιβλίο της «Δεν είμαι τέρας, σου λέω!», να
προσεγγίσει μ' ένα υπέροχο ευφυή τρόπο το θέμα της διαφορετικότητας.
«Περιγράφοντας την ποιότητα της σκέψης και την ιδιαίτερη συμπεριφορά του
Αγάπιου, προωθεί την κατανόηση όχι μόνο του συνδρόμου Asperger, αλλά
και της πολυπλοκότητας της ανθρώπινης σκέψης και συμπεριφοράς».Ένα
βιβλίο υπέροχο, όχι μόνο για παιδιά στα οποία απευθύνεται, αλλά και για
μεγάλους, αφού τους βοηθάει μέσα από την καθαρή ματιά του ήρωά του να
αποδεχτούν το διαφορετικό, μα και να το αγαπήσουν.Μαρία Πυλιώτου, Αλήθεια, 11/10/12Ο πρόλογος του βιβλίου με έκανε να χαμογελάσω: «Όλα ξεκίνησαν από την αρχή. Δε γίνεται κι αλλιώς. Όποιος ξέρει μια ιστορία που ξεκινάει πέντε σελίδες μετά την αρχή, ας με πάρει τηλέφωνο». Η συνέχεια, με έκανε να γελάσω αλλά και να συγκινηθώ. Με έναν τρόπο πολύ «αξιοπρεπή» κι όχι απροκάλυπτο αφού πρόκειται για μια πολύ τρυφερή ιστορία για την αποδοχή του διαφορετικού που βρίσκεται γύρω μας ή και δίπλα μας.
Ιωάννα Μπουλντούμη, kosvoice.gr, 6/10/12Πάνω από όλα όμως το βιβλίο είναι μια πολύ καλογραμμένη ιστορία, με χιούμορ, με ειλικρίνεια συναισθημάτων, με περιπέτεια και ρυθμό.[...]. Χωρίς να διδάσκει μεθόδους ή ηθική, οδηγεί τον αναγνώστη σε μια περιπέτεια συναισθημάτων και αυτογνωσίας. Γιατί μέσα από τον διαφορετικό κατανοούμε τον εαυτό μας. Οι Αγάπιοι του κόσμου είναι εμείς, απογυμνωμένοι από τις κοινωνικές δεξιότητες. Εμείς είμαστε ευγενικοί αλλά κατά βάθος θα θέλαμε πολύ να γίνουμε λίγο Αγάπιοι και να τα κάνουμε λίμπα σε ένα πάρτι ή σε ένα ταχυφαγείο.
Ελένη Σβορώνου, Diavasame.gr, 20/9/12
