Να λοιπόν που ήρθε επιτέλους η στιγμή, ο ήρωας μου να πάρει σάρκα και οστά. Μετά από πολλές προσπάθειες, σχέδια και όνειρα και αφού πέρασαν αρκετά χρόνια, το Τέρας μου ανέβηκε πριν λίγες μέρες στη σκηνή.
Υπεύθυνος γι αυτό, ένας Κύπριος σκηνοθέτης, ο Μάριος Θεοχάρους, (θεατρική ομάδα Μπαλωμένη Τσέπη) που κατάφερε να στήσει έναν καινούριο κόσμο για τον Αγάπιο, φιλικό στο κείμενο του έργου.
Ακόμα μία φορά, επαληθεύεται, το "όταν κάτι το θέλεις πολύ...". Ο Μάριος με προσέγγισε με ένα μήνυμα στο διαδίκτυο και κατάφερε, αυτό που δεν μπόρεσε να γίνει εφικτό, τα προηγούμενα χρόνια. Και επειδή το να δίνεις τη δουλειά σου, σε έναν "άγνωστο", είναι μεγάλο ρίσκο, είναι από κείνες τις περιπτώσεις που λες πώς καλά έκανα και το πήρα.
Πέρα όμως από το σκηνοθέτη, δυο νέοι ηθοποιοί, ο Αντώνης Κλεάνθους και η Πωλίνα Ματθαίου, ήταν η καλύτερη επιλογή γι αυτή τη δουλειά.
"Μα πώς θα κάνει ένα παιδί, ηθοποιός που έχει γένι;" αναρωτήθηκα. Μπορεί και να ρώτησα. Δεν νομίζω ότι κανείς έδωσε σημασία, φυσικά ούτε και εγώ, στο γένι του ηθοποιού. Η υποκριτική το εξαφάνισε. "Το ξέρεις πώς στην ιταλική μετάφραση ο ήρωας ονομάζεται Αντόνιο;" Και αν θεωρήσουμε ότι αυτό είναι μία εκ των συμπτώσεων, η δεύτερη σίγουρα είναι η Πωλίνα, που στην πραγματική ζωή της, ασχολείται και με παιδικά πάρτι, όπως και η Παναγιώτα του έργου.
Η παράσταση ήταν αυτή που έπρεπε να είναι. Αυτή που ταίριαζε στο ύφος της γραφής μου. Και σε αυτό συνετέλεσαν όλοι.
Η χαρά και η ικανοποίηση μου δεν έχουν λόγια. Ευχή, να παιχτεί παντού και να προσφέρει πέρα από την ψυχαγωγία, το έναυσμα για τη δημιουργία ενός διαύλου επικοινωνίας και κατανόησης για τους Αγάπιους της ζωής μας.
*Μάριε, Αντώνη, Πωλίνα, σας ευχαριστώ.
Η παράσταση παίζεται στην Κύπρο, σε ημερομηνίες που θα ανακοινώνονται.
Για παραστάσεις στο χώρο του σχολείου, επικοινωνείτε με το 99942930.
